Όλα γυρίζουν μες το μυαλό μου
σαν να χω πιει του κόσμου το κρασί
σαν μια ταινία έρχεται εμπρός μου
η πρώτη νύχτα που ΄μαστε μαζί
Κι εσύ κάθεσαι δίπλα
εφημερίδα διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
Κοιτάς το σπίτι που είναι γεμάτο
όλα δικά μας μα τίποτα για μας
με ένα άδειο βλέμμα τόσο φευγάτο
ίδιο με αυτό που λες πως μ΄ αγαπάς
Κι όμως κάθεσαι δίπλα μου
βιβλία διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
σαν να χω πιει του κόσμου το κρασί
σαν μια ταινία έρχεται εμπρός μου
η πρώτη νύχτα που ΄μαστε μαζί
Κι εσύ κάθεσαι δίπλα
εφημερίδα διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
Κοιτάς το σπίτι που είναι γεμάτο
όλα δικά μας μα τίποτα για μας
με ένα άδειο βλέμμα τόσο φευγάτο
ίδιο με αυτό που λες πως μ΄ αγαπάς
Κι όμως κάθεσαι δίπλα μου
βιβλία διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
Έξι-εφτά δεκάδες μέρες, διπλές κούπες με καφέ, στολίδια στους τοίχους, το ραδιόφωνο σιγά και η ντουλάπα γεμάτη. Όνειρα μισά, σκέψεις μισές, καρδιές τσαλακωμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου